Wollkenkratzer

Wildhaken is een sport en hoe leuk wanneer je dat zomaar tegen komt!

Op facebook heb ik al vele voorbeelden gezien en hier en daar kom je op straat ook wel eens wat tegen.

Wat een verrassing tijdens een vakantie in Duitsland om midden in het centrum van een stad een hele gehaakte weg tegen te komen!

Op een armleuning was een hele weg aangebracht compleet met voertuigen, opbrekingen, parkjes, dieren en flats. Er zijn zelfs zonneschermen gehaakt aan raampjes van een flat en bloemen op balkonnetjes.
Wat een leuk initiatief!

Voor meer informatie, zie: https://www.wollkenkratzer.de/

Engelbert l’Hoest

Wat een veelzijdig kunstenaar. Van abstract naar realistisch, allerlei verschillende materialen. In het museum hangt een verzameling van zijn werken die hij in zijn leven heeft gemaakt. Wanneer een werk je niet aanspreekt, stap je er een verder die weer volledig anders is in thema, materiaal en werkwijze. Vaak zie je een kunstenaar naar een bepaalde manier van werken toegroeien wat vervolgens een eigen stijl wordt. L’Hoest blijft veelzijdig en zeer verschillend werk maken.

Prachtig hoe hij met krijt werkt, de kleuren in elkaar verweeft tot hele landschappen. Ze raken me, ik word erin getrokken, zweef mee over het landschap en de tijd vervaagd. Zwevend kijk ik naar het landschap onder me waarin verschillende onderdelen in elkaar versmelten.

De box met een collage in 3D – in 1 kleur gemaakt, maar zo veelzijdig in vorm, springt er ook uit voor mij. Het licht speelt er mee, waardoor bepaalde onderdelen fel belicht worden en andere juist verborgen zijn in de schaduw. Ook een werk waar ik naar blijf kijken, zoekend naar nog meer onderdelen, ontdekken van wat verborgen ligt.

Museumbezoek – Keramisch museum Goedewaagen

Soms kom je leuke musea tegen op plaatsen waar je het niet verwacht. Zo ook dit keramisch museum met een zeer uitgebreid assortiment aan keramiek die daar ter plekke is gemaakt. Van een tegelschilderij in een lijst, naar gebruiksvoorwerpen en siervoorwerpen, tot aan mozaïeken en tegelpatronen voor de badkamer.

De veelzijdigheid van keramiek komt heel mooi in beeld.

En allerlei verschillende stijlen uit verschillende tijden staan naast elkaar in de vitrine te pronken.
Mijn handen gaan dan jeuken om die verschillende stijlen met elkaar te gaan combineren. Hoe zou bijvoorbeeld een elegant art nouveau patroon er in mozaïek uit zien?
Er wordt op allerlei manieren gebruik gemaakt van vorm, kleur en structuren.

Het leuke van zo’n museumbezoek is dat wat je kent uitgebreid wordt met nieuwe mogelijkheden. Het inspireert me om nieuwe dingen uit te proberen en andere mogelijkheden te verkennen.

Wie weet pronkt op de voorgevel van mijn huis eens een elegant art-nouveau patroon in mozaïek.

Voor meer informatie, zie: http://www.keramischmuseumgoedewaagen.nl/

Museumbezoek – Armando

Armando, ofwel Dirk van Dodeweerd, is een kunstenaar die in zijn jeugd in Amersfoort gewoond heeft ten tijde van de tweede wereldoorlog. Hij wordt wel een van de grote naoorlogse kunstenaars van Europa genoemd.

Ik had al veel schilderijen van Armando gezien op internet en diverse beeldwerken in diverse musea in Europa zien staan. Elke keer raakten ze me door de dood, pijn en benauwing die uit zijn beelden en schilderijen spreken. Er zit een soort rauwheid in, primaire emoties, geen nuances.

Dit was de eerste keer dat ik voor zijn schilderijen stond. Groot en indrukwekkend en toch ook desillusionerend. Ik had verwacht dat er veel meer lagen verf op elkaar zouden zitten, maar op veel plekken was het kale doek nog te zien. Voor mij gaf dit een gevoel alsof ze niet af waren, niet doorleefd genoeg. Maar wanneer ik dan afstand nam van het doek, was de impact zeker daar.

Het zijn sprekende beelden die ruimte nodig hebben om hun impact te kunnen maken. Je moet er met een afstand naar kunnen kijken en kunnen ervaren. Er naar toe kunnen lopen om als het ware in het schilderij terecht te komen en weer afstand kunnen nemen.

Indrukwekkend werk gevuld met rauwe emoties.

Pantzersloffen

Er zijn momenten in het leven dat er een uitdaging op je af komt. De ene keer zoek je hem zelf op, een andere keer komt hij op je af en dan zijn er nog die momenten dat iemand je heel lief aankijkt en je een uitdaging in handen geeft. Onder die laatste categorie vallen deze pantzersloffen…

Amigurumi zijn niet mijn favoriet, gezien het veel priegelwerk is en kleine onderdelen bevat. Manlief werd echter zo blij bij het zien van deze sloffen dat hij gelijk het patroon van Miligurumis heeft aangeschaft.

Dus uit mijn comfortzone ben ik in het patroon gedoken. De eerste uitdaging was het begrijpen van het patroon. Na verschillende keren opnieuw beginnen, kreeg ik het patroon door. Maar eenmaal uitgedokterd, bleek de grootste maat niet groot genoeg… Opnieuw beginnen met dubbele draad en een dikkere haaknaald bleek te lukken. Toch moest ik het patroon nog iets vergroten – een tweede uitdaging.
En wat een onderdelen zitten er aan! Wel 42 stuks!

Het leukste moment is het vastnaaien van alle onderdelen. Alles valt samen en je ziet de pantzersloffen langzaam ontstaan.

En na al dat werk en gepriegel is de grootste beloning een zeer gelukkige man die op zijn pantzersloffen door het huis rijdt!

La France Illustrée

Soms kom je dingen tegen die je raken….. Zo ook dit item uit La France Illustrée.

In 1915 zit Frankrijk midden in de eerste wereldoorlog. Televisie bestaat nog niet, maar het nieuws wordt gebracht via La France Illustrée.
Het jaarboek van La France Illustrée van 1915 is dun en bevat weinig ander nieuws dan de ontwikkelingen in de oorlog. Vele foto’s van slagvelden, doden, gebombardeerde gebouwen…

Naast de foto’s zijn er ook verschillende tekeningen in opgenomen.
Een intense tekening met de titel: Een ontmoeting met een Engels machinegeweer.
In zwart-wit wordt de sfeer van de oorlog treffend weergegeven, niet alleen door de soldaten en doden, maar ook in een troosteloze omgeving.

Confronterende kunst.

Bijzonder dat er zoveel beeldmateriaal bewaard is gebleven door deze jaarboeken van La France Illustrée. Indrukwekkend om er doorheen te bladeren.